ਆਦਿਕਾ...

ਸਹਿਜ ਹੋ ਜਾਓ, ਸੁਣੋ! ਏਨਾ ਨਾ ਘਬਰਾਓ ਤੁਸੀਂ
ਆਪਣੀ ਸੰਜੀਦਗੀ ਨੂੰ ਸਾਣ 'ਤੇ ਲਾਓ ਤੁਸੀਂ

ਮੇਰਿਓ ਸ਼ਬਦੋ, ਤੁਹਾਡਾ ਮੰਨਿਆ ਵਕ਼ਤਾ ਹਾਂ ਮੈਂ

ਮੈਥੋਂ ਪਰ ਸਾਰੇ ਸਿਆਣੇ, ਬੋਲਣੋ ਝਕਦਾ ਹਾਂ ਮੈਂ

ਕੀ ਕਹਾਂ ਪਰਵਾਨਿਆਂ ਨੂੰ-ਪੀੜ ਦੀ ਪੈਂਤੀ ਪੜ੍ਹੋ!?

ਕੀ ਕਹਾਂ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਜਾ ਕੇ- ਮਹਿਕ ਦੀ ਮੰਡੀ ਵੜੋ!?

ਕੀ ਕਹਾਂ ਮੈਂ ਦਾਨਿਆਂ ਨੂੰ- ਅਰਸ਼ 'ਤੇ ਤਾਰੇ ਜੜੋ!?

ਕੀ ਕਹਾਂ ਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ-ਜਾ ਕੇ ਪੌਣ ਦੇ ਮੋਢੇ ਚੜ੍ਹੋ !?

ਕੀ ਕਹਾਂ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ- ਛਾਵਾਂ ਦੇਣ ਲਈ ਧੁੱਪੇ ਖੜੋ੍ !?

ਕੀ ਕਹਾਂ ਦੀਵਾਨਿਆਂ ਨੂੰ- ਇਸ਼ਕ਼ ਦਾ ਕਲਮਾ ਪੜ੍ਹੋ !?

ਕੀ ਕਹਾਂ ਰਾਹੀਆਂ ਨੂੰ- ਮੰਜ਼ਿਲ ਦਾ ਸਹੀ ਰਸਤਾ ਫੜੋ !?

ਜੀਹਦੇ ਜੋ ਜ਼ਿੰਮੇ ਹੈ,ਆਪੇ ਹੀ ਕਰੇਗਾ ਓਸ ਨੂੰ

ਚੀਜ਼ ਜੋ ਜਿਥੋਂ ਦੀ ਹੈ, ਓਥੇ ਧਰੇਗਾ ਓਸ ਨੂੰ |

ਆਪ ਹੀ ਵੇਖੇਗਾ ਜਿੱਥੇ ਜੋ ਵੀ ਜੀਹਦਾ ਫਰਜ਼ ਹੈ

ਤਾਰ ਕੇ ਛੁੱਟੇਗਾ, ਕਿੱਥੇ ਕਿ ਕਿਸੇ 'ਤੇ ਕਰਜ਼ ਹੈ

ਫੇਰ ਵੀ ਬੇਚੈਨ ਹੋ ਜੇ, ਗੱਲ ਤਾਂ ਕੁਝ ਹੈ ਜ਼ਰੂਰ

ਜੇ ਕੀਤੇ ਬਦਰੰਗ ਹੈ ਕੁਝ, ਓਸ ਵਿਚ ਸਭ ਦਾ ਕਸੂਰ

ਇਸ ਤਰਾਂ ਜੇ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਬਣਦਾ ਹੈ ਉਹ ਕਹਿਣਾ ਤੁਸੀਂ

ਮੇਰਿਓ ਸ਼੍ਬਦੋ ! ਕਦੇ ਵੀ ਸਹਿਜ ਨਾ ਰਹਿਣਾ ਤੁਸੀਂ......!!