ਹਰਿਕ ਮੈਲੀ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਕੁਝ-ਕੁਝ ਤਿੜਕਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ
ਤੇ ਮੈਲ਼ੇ ਅਕਸ ਨੂੰ ਸੀਨੇ 'ਚ ਲਹਿਣੋਂ ਰੋਕਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ
ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਜਾਣ ਤੇ ਹੈ ਧੜਕਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ
ਖ਼ੁਦ ਅਪਣੇ ਅਕਸ ਨੂੰ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੇਖਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦੇ ਜਦੋਂ ਸਭ ਦਾਗ਼ ਉਸ ਪਰਤੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤੇ
ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ ਮੀਚ ਕੇ ਰੋਇਆ ਕਿ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸ਼ੀਸ਼ਾ
ਕਿਸੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਚਿੰਤਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ 'ਤੇ ਖੌਫ਼ ਦਾ ਸਾਇਆ
ਅਨੇਕਾਂ ਹਾਦਸੇ ਨਿੱਤ ਅਪਣੇ ਅੰਦਰ ਸਾਂਭਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ
ਅਨੇਕਾਂ ਹਾਦਸੇ ਟੰਗੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਕੰਧ ਉੱਤੇ
ਹਰਿੱਕ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਚੁੱਪ-ਚੁੱਪ ਘੂਰਦਾ ਪੱਥਰ ਜਿਹਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੀਝ ਲਾਏ ਤੋਂ ਵੀ ਉਸਦਾ ਅਕਸ ਨਾ ਦਿਸਿਆ
ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਇਹੀ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਮਰ ਗਿਆ ਸ਼ੀਸ਼ਾ
ਨਾ ਇਉਂ ਸਾਕਾਰ ਕਰ ਸੈਆਂ ਕੁ ਟੁਕੜੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਦੇ
ਮੇਰੇ ਸਾਂਹਵੇ ਨਾ ਆ ਹੱਥਾਂ 'ਚ ਲੈ ਕੇ ਤਿੜਕਿਆ ਸ਼ੀਸ਼ਾ .
No comments:
Post a Comment